uczulenie

uczulenie
uczulenie I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od cz. uczulić. {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}uczulenie II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, lm D. uczulenieeń {{/stl_8}}{{stl_7}}'nadwrażliwość na pewne substancje występujące np. w powietrzu, pokarmach itp., które w zetknięciu z organizmem wywołują reakcję alergiczną w postaci, np. kataru siennego, astmy; alergia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uczulenie na chlor zawarty w wodzie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • uczulenie — n I 1. rzecz. od uczulić. 2. «swoista reakcja organizmu na pewne związki chemiczne znajdujące się m.in. w powietrzu, w pokarmach, w bakteriach, będąca przyczyną wielu chorób, np. astmy, pokrzywki i in.; alergia» Uczulenie na pyłki kwiatowe.… …   Słownik języka polskiego

  • alergia — ż I, DCMs. alergiagii zwykle blm, med. «swoista reakcja ustroju na pewne związki chemiczne znajdujące się m. in. w powietrzu, w pokarmach, w bakteriach, będąca przyczyną wielu chorób, np. astmy, pokrzywki i in.; uczulenie» Alergia na truskawki,… …   Słownik języka polskiego

  • anafilaksja — ż I, DCMs. anafilaksjasji, blm med. «odmiana alergii, uczulenie organizmu wywołane wprowadzeniem drogą pozajelitową obcogatunkowego białka, głównie surowicy leczniczej» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • odczulać — ndk I, odczulaćam, odczulaćasz, odczulaćają, odczulaćaj, odczulaćał, odczulaćany odczulić dk VIa, odczulaćlę, odczulaćlisz, odczulaćczul, odczulaćlił, odczulaćlony 1. fot. «zmniejszać czułość emulsji światłoczułej lub wywoływacza» 2. med. «leczyć …   Słownik języka polskiego

  • penicylina — ż IV, CMs. penicylinanie; lm D. penicylinain «antybiotyk wytwarzany przez pędzlaki, będący skutecznym lekiem przeciwko chorobom wywołanym przez gronkowce, paciorkowce i krętki» Zastrzyk z penicyliny. Leczyć się penicyliną. Uczulenie na penicylinę …   Słownik języka polskiego

  • uczuleniowiec — m II, DB. uczuleniowiecwca; lm M. uczuleniowiecwcy, DB. uczuleniowiecwców «osoba cierpiąca na uczulenie, skłonna do uczuleń; alergik» …   Słownik języka polskiego

  • uczulić — dk VIa, uczulićlę, uczulićlisz, uczul, uczulićlił, uczulićlony uczulać ndk I, uczulićam, uczulićasz, uczulićają, uczulićaj, uczulićał, uczulićany 1. «o pewnych związkach chemicznych: wywołać uczulenie, alergię» ∆ Być uczulonym na coś «swoiście… …   Słownik języka polskiego

  • alergia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. alergiagii {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadwrażliwość na pewne substancje występujące w powietrzu, pokarmach itp., które w zetknięciu z organizmem wywołują reakcję… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kurz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} zawieszony w powietrzu pył, składający się z cząsteczek rozmaitych substancji stałych, np. piasku, ziemi, węgla, z których większe osiadają na powierzchni przedmiotów w postaci… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • schodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, schodzićdzę, schodzićdzi, schodź {{/stl 8}}– zejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, schodzićjdę, schodzićjdzie, zejdź, zszedł || zeszedł, zeszła, zeszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”